Columns

Raadsperiode 2022-2026

De Onzichtbare Dreiging: Toxische Stoffen in Hoeksche Waard en Waarom We Nu Moeten Handelen

Hoeksche Waard, 18 september 2023

In de Hoeksche Waard genieten we van een rijke natuurlijke omgeving, maar schijn kan bedriegen. Er schuilt een onzichtbare dreiging: toxische stoffen die onze gezondheid en het milieu in gevaar brengen. Als Lokalen Hoeksche Waard hebben we onlangs schriftelijke vragen gesteld over deze kritieke kwestie. In deze column duiken we dieper in op wat toxische stoffen zijn, waarom ze een probleem vormen en wat we eraan kunnen doen.


Wat zijn toxische stoffen?

Toxische stoffen zijn chemicaliën die schadelijk kunnen zijn voor mens, dier en milieu. Zij hebben invloed op hele ecosystemen. Ze kunnen natuurlijk voorkomen, maar veel van de meest zorgwekkende zijn door de mens gemaakt. Ze variëren van zware metalen zoals lood en kwik tot organische verbindingen zoals pesticiden en industriële chemicaliën.


De rol van onderzoeksjournalistiek

Als gemeente zijn we de afgelopen decennia afhankelijker geworden van uiteenlopende uitvoeringsorganisaties zoals een omgevingsdienst, GGD en het RIVM om ons te voorzien van juiste informatie. In deze kwestie is het vooral de onderzoeksjournalistiek geweest die ervoor gezorgd heeft dat de alarmerende signalen over toxische stoffen boven water zijn gekomen. De diversiteit van mediakanalen geeft de pers een machtige sluisfunctie. Het is nu zaak dat de volksvertegenwoordiging ook hun rol pakken, zowel internationaal, nationaal alsook lokaal. Voor een uitgebreid interview met Toxicoloog Jacob de Boer beluister de Podcast van Follow The Money [onder de foto van deze column]


De problematiek: een veelkoppig monster

Met een groeiende complexe samenleving groeit ook het aantal en type uitdagingen dat op ons afkomt. Zo ook het aantal stoffen dat door de industrie wordt ontwikkeld die van niet natuurlijke aard zijn en waarvan we onvoldoende weten wat de effecten op millieu, ecologie en mens is. Het voorzorgsprincipe wordt niet of onvoldoende toegepast. 


PFAS, PFOA en TFA

PFAS, PFOA en TFA worden ook wel 'forever chemicals' of Zeer Zorgwekkende Stoffen genoemd. Zij zijn bijna onverwoestbaar en kunnen zich snel verspreiden door water en lucht. Ze vormen een ernstige bedreiging voor de gezondheid van mens en dier en hebben een negatieve impact op onze ecologie. [Bron: RIVM


Bestrijdingsmiddelen en bijen

Bestrijdingsmiddelen zoals neonicotinoïden hebben een verwoestend effect op bijenpopulaties. Deze chemicaliën zijn niet alleen schadelijk voor de insecten zelf, maar ook voor het ecosysteem als geheel. [Bron: Bijenstichting]


HFK's (Fluorkoolwaterstoffen)

Deze gassen worden voornamelijk gebruikt in koelinstallaties en airconditioners en zijn krachtige broeikasgassen die bijdragen aan de opwarming van de aarde. [Bron: RIVM] 


Toenemende elektromagnetische straling: van 4G, 5G naar 6G

Naast chemische toxische stoffen is er een andere, minder zichtbare vorm van vervuiling die steeds meer aandacht krijgt: elektromagnetische straling. De snelle overgang van 4G naar 5G en zelfs naar 6G roept veel vragen op over de impact op onze gezondheid en het milieu. Hoewel er nog veel onderzoek moet worden gedaan, kunnen we niet negeren dat er zorgen zijn over de potentiële effecten van deze straling op alles, van menselijke gezondheid tot dierlijk gedrag en ecologische systemen. Hoe lang moet het duren voordat we wellicht ook hier achteraf gaan zeggen dat dit schadelijke gevolgen heeft voor mens, natuur, milieu en ecologie? [Bron: University of Washington en Gezondheidsraad]


Maatschappelijke Impact

Deze toxische stoffen zijn niet alleen een milieuprobleem; ze zijn ook een sociaal en economisch probleem. Ze kunnen leiden tot gezondheidsproblemen zoals kanker, hormonale verstoringen en andere chronische ziekten. Bovendien kunnen ze de landbouw, visserij en andere sectoren die afhankelijk zijn van een schoon milieu, ernstig beïnvloeden. Ook de toenemende elektromagnetische straling en impact die het in ons dagelijks leven heeft roept vragen op bij een groter wordende groep mensen in onze samenleving. 


Onze Oproep

Als Lokalen Hoeksche Waard hebben we schriftelijke vragen gesteld aan de portefeuillehouders om duidelijkheid te krijgen over de mate waarin deze toxische stoffen aanwezig zijn in onze leefomgeving. We willen weten welke metingen er worden verricht, welke data dit oplevert en hoe deze inzichten leiden tot concrete handelingsperspectieven en interventies. Ook willen wij weten in hoeverre wij als gemeente zelf deskundig en daarmee kritisch genoeg kunnen zijn, zodat beleidsprocessen gebaseerd worden op valide, betrouwbare en robuuste informatie. Voor de vragen klik hier


Voorzorgprincipe

Wat voor ons voorop staat, is dat wij als gemeenschap het recht hebben om te verwachten dat er vanuit het Voorzorgprincipe wordt gehandeld. Dit betekent dat vergunningen voor activiteiten of het gebruik van bepaalde stoffen pas mogen worden verleend wanneer er onomstotelijk bewijs is dat er geen negatieve impact zal zijn op milieu en ecologie. En daarmee indirect ook op mens en dier. In een tijd waarin de risico's van inactie potentieel catastrofaal kunnen zijn, is het Voorzorgprincipe niet alleen een ethische verplichting maar ook een praktische noodzaak. Het roept ons op om preventieve maatregelen te nemen en de gezondheid en het welzijn van onze gemeenschap te waarborgen.

  

Conclusie

We moeten onze leefomgeving vanuit het voorzorgprincipe beschermen en zorgen voor een gezonde toekomst voor inwoners van de Hoeksche Waard. We roepen iedereen op om zich bewust te worden van deze problematiek en samen met ons te pleiten voor een veiliger, gezonder en duurzamer Hoeksche Waard. Maakt u zich zorgen of wilt u met onze fractie in gesprek neemt u dan contact met ons via: erwin.niedeveld@gemeentehw.nl  

OPEN BRIEF RIJKSWATERSTAAT

Hoeksche Waard, 19 mei 2023

Geachte Rijkswaterstaat,

 

Als fractie Lokalen Hoeksche Waard, de grootste onafhankelijke politieke partij in de Hoeksche Waard, schrijven wij u deze open brief in reactie op de aanhoudende verkeersproblemen in onze regio. De recente afsluiting van de Heinenoordtunnel van 28 april tot 8 mei leidde tot aanzienlijke verkeersproblemen, met name tijdens de doordeweekse dagen. Hoewel er in de weekenden minder problemen leken te zijn, was de situatie op maandag, dinsdag en vrijdagmiddag verre van acceptabel en leefbaar/veilig. Dit ondanks de lagere verkeersintensiteit.

 

Wij hebben een aantal punten van zorg en aanbevelingen die wij graag onder uw aandacht willen brengen:


Ondanks de inspanningen van ons college, voortdurende signalen vanuit onze gemeenteraad en de miljoenen investeringen voor verlichtende maatregelen, blijft de impact op onze inwoners, ondernemers en maatschappelijke instellingen te groot.

 

De genomen maatregelen raken diep in het dagelijks leven van iedereen; in het bijzonder professionals, mantelzorgers en vrijwilligers die niet vanuit huis kunnen werken en afhankelijk zijn van open verbindingen en een vlotte doorstroom. Voor hen is thuisblijven simpelweg geen optie. Hoewel we de inspanningen van Rijkswaterstaat erkennen en waarderen, vragen we u om verder te kijken dan technische oplossingen en rationele maatregelen.

 

Middels deze open brief roepen wij Rijkswaterstaat op om in overleg te blijven met ons college. U draagt niet alleen de technische verantwoordelijkheid voor infrastructurele werken, maar ook de verantwoordelijkheid om passende maatregelen te nemen die aansluiten bij de beleving en ervaringen van de weggebruikers. Het gaat hier immers om mensen, en dat aspect lijkt u soms te vergeten in de zoektocht naar oplossingen.

 

Deze open brief is ook een oproep aan de overige regiobestuurders, waaronder provincie, Waterschap, Veiligheidsregio en GR Kiltunnel om de overleggen slimmer, oplossingsgericht en interdisciplinair vorm te geven. De overlast dient zoveel mogelijk te worden beperkt voor de gehele regio, vanuit het belang van leefbaarheid en integrale veiligheid.

Er ligt nog veel werk voor ons, en we zijn ons er terdege van bewust dat dit niet alleen een taak van Rijkswaterstaat is. Wij zien dit zeker als gemeenschappelijk regionale opgave, waar wij als fractie Lokalen Hoeksche Waard een rol in nemen. We willen echter wel benadrukken dat onze verwachtingen hoger zijn dan wat op dit moment door alle partijen wordt geleverd!

 

We roepen Rijkswaterstaat en al haar partners op om met wijsheid en empathie naar deze situatie te kijken. We hopen en vertrouwen erop dat er noodzakelijke verbeteringen op korte termijn merkbaar zullen zijn voor al onze inwoners en omwonenden van de Hoeksche Waard.

 

We kijken uit naar een voortzetting van de dialoog met ons college en vooral constructieve oplossingen voor deze complexe uitdagingen.

 

Fractie Lokalen Hoeksche Waard

Fractie LokalenHW 

Lokalen Hoeksche Waard benadrukt belang van subsidiespecialist voor het benutten van Rijks- en EU-subsidies

week 14 2023

Als Lokalen Hoeksche Waard benadrukken wij het belang van een subsidiespecialist, zoals in oktober 2021 goedgekeurd door de gemeenteraad, om optimaal gebruik te maken van Rijkssubsidies en Europese subsidies en fondsen. Tot op heden is er nog geen invulling gegeven aan onze motie, en de fractie vraagt het college om opheldering.

Uit recent onderzoek van kennis- en netwerkorganisatie Platform31 blijkt dat gemeenten met de omvang van de Hoeksche Waard met de juiste expertise en netwerken aanzienlijke Europese subsidies kunnen ontvangen. Hierbij zijn lokale kennis en het onderhouden van een extern netwerk, inclusief contact met de provincie en kennisinstellingen, van groot belang. Provincies beschikken over menskracht en expertise en hebben vaak een lobbyist bij de EU-instellingen rondlopen.

Daarnaast is het belangrijk om goed geïnformeerd te zijn over lopende en startende Rijks- en EU-subsidies en -projecten, bijvoorbeeld door pro-actief aandacht te hebben voor aanbestedingskalenders van Rijks- en EU-programma's. Hoewel wij niet direct voorstander zijn van het uitbreiden van externe inhuur, kan ook het inschakelen van een subsidieadviesbureau de kans op succes vergroten, met name bij het schrijven van aanvragen en voor administratieve- en financiële verantwoording. Een opvallend inzicht uit het onderzoek van Platform31 is de cruciale rol die zelfstandigen op inhuurbasis spelen bij het verwerven van gemeentelijke subsidies. Zij beschikken over strategisch inzicht, sterke sociale vaardigheden, kennis van Europese programma’s en -calls, en een groot internationaal netwerk. Bovendien zijn zij intrinsiek gemotiveerd en ondernemend ingesteld om de benodigde financiën voor een project binnen te halen. Wij roepen het college op zich hier actief in te verdiepen. Als fractie zijn wij van mening dat deze expertise in huis hoort te zijn. 

Rijks- en EU-subsidies fungeren vaak als vliegwiel om maatschappelijke opgaven op te pakken. Ook kan het leiden tot investeringen die een bijdrage leveren om een lokale of regionale duurzame, inclusieve en circulaire economie te realiseren.

Als fractie benadrukken wij dat het aanstellen van een subsidiespecialist essentieel is voor de gemeente Hoeksche Waard om haar ambities te realiseren en optimaal gebruik te maken van beschikbare Rijks- en Europese subsidies.

Raadsperiode 2018-2022

Het ontbreken van de menselijke maat    Week 36 2021

Laatst stelde ik aan iemand de vraag: “Stel dat de Grondwet zou zijn geschreven door iemand van socialistisch komaf, zou de Grondwet er dan anders uit hebben gezien”? Neen, was het antwoord dat ik kreeg. Dat gaf stof tot nadenken. Want Thorbecke was een liberaal in hart en nieren en de politieke macht in die periode (1840-1860) lag vooral bij de liberalen. Zij hadden in het parlement de meerderheid en bovendien had Thorbecke de opdracht meegekregen om een Grondwet te ontwerpen die vooral het privébezit zou beschermen. We kunnen niet ontkennen dat liberalen anders kijken naar een samenleving dan socialisten. Simpel gezegd gaan liberalen uit van een overheid die zo min mogelijk aan burgers en bedrijven voorschrijft hoe zij moeten leven en werken. Socialisten daarentegen vinden dat de overheid juist machtig moet zijn en zaken voor iedereen moet regelen. Alles collectief want dat is goed voor burgers en bedrijven. De waarheid zal wel ergens in het midden liggen, zo denk ik. 


Over collectief denken en regelen gesproken. In een artikel las ik de beperkingen die aan werknemers werd opgelegd doordat cao’s worden afgesloten. Alsof cao’s in ieders belang zou zijn. Mooi niet, want een werknemer die wensen heeft die niet in de cao zijn geregeld, kan fluiten naar zijn specifieke ideeën om bijvoorbeeld werk en privé te combineren. Het argument dat het afsluiten van een cao in ieders belang zou zijn, is dus onjuist. Nu snap ik ook wel dat bij een onderneming met 1000 werknemers, het lastig is om met iedereen individueel afspraken te maken, maar onmogelijk is het zeker niet. Hier gaat dus gemak, collectief denken en daarmee gaat efficiëntie vóór op het persoonlijk belang. Geen wonder dat steeds minder mensen lid zijn van een vakbond. Zij herkennen zich niet meer in collectiviteit, maar gaan uit van eigen kracht (waar heb ik dat meer gehoord). Ja, juist in de gezondheidszorg. Daar is het juist het tegenovergestelde aan de hand. Was een goede gezondheidszorg in ieders belang (één van de hoofdtaken van een regering), zien we daarentegen individualisering in de gezondheidszorg steeds verder toenemen. “Eigen kracht” is daar het modewoord geworden, maar wat nu als ik geen kracht meer heb? Tja, als je niet voor jezelf op kan komen dan heb je pech, collectiviteit en solidariteit doen we niet meer aan, dus regel het zelf maar op eigen kracht.


Een ander voorbeeld over individualiteit versus collectief. Met het maken van wetten, krijgen burgers rechten en plichten. Was het nu maar zo, dat de overheid je deed wijzen op je rechten, maar neen als je een “kwartje” te weinig opgeeft bij je belastingaangifte, staat de overheid de volgende dag op je stoep en word je aangemerkt als fraudeur. Of, als je wat boodschappen doet voor je kind, terwijl die een bijstandsuitkering heeft, dan word je kind gekort op de uitkering. Het moet in dit land toch niet gekker worden. Waar is de menselijke maat gebleven? Wat vinden we met elkaar nog redelijk en of billijk? Een taart meenemen naar een verjaardag, of een leuke jurk geven, is dat financiële steun, of gewoon een leuk cadeautje? 


Soms droom ik dat ik in een land woon, waar iedereen aardig is voor elkaar, waar iedereen elkaar in de waarde laat, waar iedereen zich zelf mag zijn, waar iedereen elkaar respecteert, waar een overheid is die voor je zorgt als je hulp nodig hebt, waar we elkaar helpen, waar werken gewoon is, waar ziek zijn mag, waar we allemaal mogen zijn zoals we zijn, waar we ons best doen om zuinig te zijn ……… Soms wens ik een land waar ik af en toe mag dromen.



Secretaris 

Leo Kerpel 

De Slagaders van de hoeksche waard    Week 34 2021

Zelden sta ik er bij stil dat de Hoeksche Waard een eiland is. Het is ‘gewoon’ het gebied waar je woont, werkt of naar school gaat. Dat ‘gewoon’ verandert, zodra tunnels gerenoveerd worden of bruggen geheel of gedeeltelijk worden afgesloten. Dan realiseer je je opeens dat je op een eiland zit en dat je daar niet overal en op elk moment van het eiland af kunt.  Een goede infrastructuur is dus noodzakelijk.


De afgelopen maand werd dit heel duidelijk toen de VVD minister voor infrastructuur plotseling het besluit nam om een rijbaan op de Haringvlietbrug af te sluiten en de snelheid naar 50 km te verlagen. Op eens realiseert iedereen zich dat deze brug onmisbaar is om op en van het eiland te komen. En het was mooi om te zien dat het bedrijfsleven, zorg- en onderwijsinstellingen, maar ook veel politieke partijen in een keer schouder aan schouder stonden om dit besluit van tafel te krijgen. 

Samen met mijn collega van Goeree-Overflakkee heb ik het besluit direct als onaanvaardbaar bestempeld. Woorden die in veel nieuwsberichten en ook in de evaluatie voortdurend terugkwamen. Als wethouder van Lokalen Hoeksche Waard was het heel prettig om zonder meel in de mond uit kunnen spreken hoe we op dit eiland tegen dit besluit aankijken. 

Door vervolgens hard te werken - ook door onze burgemeester - en veel contacten te leggen met andere overheden, diverse belangenorganisaties en woordvoerders in de Tweede Kamer is het besluit van tafel gegaan. Het technische probleem is natuurlijk niet van tafel, maar de maatschappelijke schade is minder groot.


Het probleem met de Haringvlietbrug drukt ons met de neus op feiten, dat het onderhouden en opwaarderen van het wegennet absoluut noodzakelijk is in onze samenleving. Als dat niet gebeurt, ontstaan er problemen en voor je het weet loopt het vast. De afgelopen drie jaar heeft onze fractie zich voortdurend ingezet voor voldoende budget om een inhaalslag te maken in de dorpen en de wegen tussen de dorpen te verbeteren. Dit voor een betere verkeersveiligheid, doorstroming en leefbaarheid. Op veel plekken ga je dit nu zien. We zijn er nog niet, want zeker de aanleg van nieuwe wegen vraagt de nodige tijd. Alle reden om ook de komende vier jaar ons volledig in te zetten voor infrastructuur die bij de tijd is: goed onderhouden en berekend op het actuele verkeersaanbod. We gaan ervoor!


Harry van Waveren

Wethouder Lokalen Hoeksche Waard

Wethouder

Harry van Waveren 

IJsselmondisering wordt helaas steeds waarschijnlijker    Week 31 2021

Begin juni bracht het Economisch Instituut voor de Bouw een advies met bouwlocaties uit, om een oplossing te bieden voor de woningnood. Media stonden er vol mee. Het dichtstbevolkte gebied van het land kan nog wel een stukje voller, zo luidde ietwat gechargeerd het advies. Het advies bevatte een ronduit gruwelijk scenario: een grote strook bebouwing vanaf de noordrand van Voorne-Putten, doorgetrokken over de noordrand van onze Hoeksche Waard. Het college van de gemeente was er als de kippen bij en riep dat het een storm in een glas water zou zijn. Totaal niet aan de orde, zelfs. Toch zijn we hier de komende jaren nog niet vanaf.

Niet voor het eerst

Dat ons eiland vaker als uitbreidingslocatie van de stad wordt gezien is niet nieuw. Zo lag er in de jaren ’60 een Rotterdamse schets op tafel om de helft van de Hoeksche Waard op te offeren voor de uitbreiding van de Rotterdamse haven. Heel voormalig Korendijk had dan nu waarschijnlijk volgestaan met containerterminals. Gelukkig ging dit wilde plan niet door, maar het bewijst ook nu weer dat de vraag naar ruimte op ons eiland niet nieuw is. Sterker nog, dat het ruimte vraagstuk nu terugkeert met dit keer het woning gebrek als reden, mag geen verrassing heten. Het land raakt steeds voller. Dergelijke plannen moeten we dan ook zien als een terugkerend fenomeen: plattelandsgebieden mogen opgeofferd worden voor de gevolgen van randstedelijke keuzes. Was het toen de uitbreiding van de Rotterdamse haven, nu is het de woningbouw. Het tekent het denken waarmee we te maken hebben. De Hoeksche Waard is een aantrekkelijke uitbreidingslocatie.

Balans vinden tussen landschap en groei

Toegegeven, met de huidige tekorten aan woningen moet er gebouwd worden. Ook in de Hoeksche Waard. Dat doet de gemeente, hoewel het zichtbaar worstelt met de betaalbaarheid van nieuw te bouwen woningen en de keuze om vooral voor inbreiding te gaan ook maar beperkt soelaas biedt. Herbestemmen binnen de dorpsgrenzen kun je niet oneindig volhouden en handvatten uit Den Haag om als gemeente hiermee om te gaan zijn er nog niet. Daardoor zie je elke gemeente in het land worstelen met dit vraagstuk. Vroeg of laat ontstaat alsnog de vraag hoeveel groen mag worden opgeofferd voor woningbouw. Dit heeft altijd gevolgen voor de infrastructuur, die vervolgens ook aanpassingen nodig zal hebben. Extra asfalt, dus een A4-Zuid? Enerzijds willen we als gemeente groeien, maar anderzijds willen we wel ons landschap behouden. Twee ambities die op gespannen voet leven met elkaar. Het wordt interessant om te zien hoe goed we hier een balans in kunnen vinden. Kiezen voor het een zal ten koste gaan van het ander.

We weten het zelf nog niet helemaal

Ondanks het glasheldere antwoord van het huidige college zal de komende jaren dit vraagstuk nadrukkelijker op de agenda komen. Na de realisatie van Stougjesdijk-Oost kan op een gegeven moment de vraag ontstaan hoe ver Oud-Beijerland nog mag uitbreiden. Mag Oud-Beijerland bijvoorbeeld qua omvang groeien naar een tweede Spijkenisse, of Barendrecht? Het lijkt er soms op, als we plannen horen van Constructief Hoeksche Waard om een metro- of tramlijn door te trekken vanuit de stad richting de Hoeksche Waard. Gelukkig is er nog steeds, na herhaaldelijke agendering van deze kwestie, geen steun in de raad. En daarnaast: onze gebiedsmarketing richt zich op het aantrekken van mensen van buitenaf, om de vergrijzing op ons eiland tegen te gaan. Dat is begrijpelijk, maar hoeveel groei kan de Hoeksche Waard opvangen? En hoeveel groen zijn we bereid daarvoor op te offeren?

De komende jaren zal de gemeenteraad voor moeilijke keuzes worden gesteld, mede als gevolg van de besluiten die politiek Den Haag neemt. Als het kiezen of delen wordt, hoop ik dat we ons blijven beseffen dat de Hoeksche Waard een uniek landschappelijk karakter heeft. Verstedelijking, of IJsselmondisering, past niet in dat beeld.

Gemeenteraadslid

Richard Visser

Hoe houden we de Hw tijdens de spits ook bereikbaar? Week 28 2021

De Hoeksche Waard is volop in beweging. In elk dorp worden huizen gebouwd, wegen aangepakt of gebeurt er wel iets anders groots. De vergrijzing van het eiland en aanwas van nieuwe inwoners van buiten de Hoeksche Waard neemt toe. LHW is van mening dat de fundering van de gemeente op het gebied van infrastructuur behouden moet blijven want we moeten met elkaar beseffen dat we nog altijd een eiland zijn en de mogelijkheden tot bereiken en verlaten beperkt zijn.

 

Als voorbeeld nemen we de welbekende N217 die we als ader zien van ons eiland en van zowel het oosten als het westen goed bereikbaar moet zijn en blijven. De druk op deze weg neemt enkel toe, ook gezien de incidentele - en straks structurele - sluiting van de Heinenoordtunnel en de toestroom van nieuwe inwoners. In 2023 start de renovatie van de Heinenoordtunnel en het verkeer wordt dan onder andere door deze weg omgeleid. Een positief punt hierbij is wel, dat de provincie in 2022 de N217 op 2 punten aan gaat passen, namelijk; de rotonde ‘s-Gravendeel en de kruising bij de Polderweg.

 

Tussen Oud-Beijerland en de aansluiting op de A29 verloopt sinds 2002 een parallelweg aan de weg een busbaan, waarvan de bussen richting Rotterdam en de andere kant van het eiland in beide richtingen gebruik kunnen maken. Toen de gemeente Oud-Beijerland nog bestond heb ik mij samen met de toenmalige partij BINT hard gemaakt om deze baan ook beschikbaar te stellen voor ander verkeer dan enkel buslijnen en hulpdiensten. Onze wethouder Harry van Waveren heeft hier ook een poging voor gedaan bij de provincie maar helaas nog zonder succes. Hier zit dan ook een winstpunt om de N217 wat meer te ontlasten en wat ons betreft wordt dit in de toekomst dan ook zeker als serieuze optie bekeken door de provincie.

We kunnen concluderen dat een goede doorstroming van het verkeer vanaf ‘s-Gravendeel en Nieuw-Beijerland via de N217 naar en van de A29 prioriteit moet krijgen.

 

Nu blijkt dat het gebruik van de busbaan nog niet mogelijk is en hier in de nabije toekomst niet heel hoopvol naar gekeken zal gaan worden, moeten we andere oplossingen vinden! Lokalen Hoeksche Waard is van mening dat er voor de renovatie van de Heinenoordtunnel een verbreding van de N217 bij de rotonde van Heinenoord naar de A29 moet komen. Daarnaast moet deze verbreding ook vanaf de A29 naar de rotonde van Heinenoord komen.

Vanaf Oud-Beijerland wordt het vanaf A naar punt B (beide rood omcirkeld) twee banen. Vanaf de A29 blijft het vanaf punt C (beide groen omcirkeld) twee banen tot punt D, daarna moet er wel worden ingevoegd. Deze invoegstrook kan worden verlengd om doorstroming te bevorderen.

Deze aanpassingen zorgen ervoor dat er een betere doorstroming wordt gerealiseerd, minder invoegen en direct vanaf de rotonde twee banen naar de stoplichten, en vanaf de A29 ook twee banen naar de rotonde en dan invoegen.

 

Bent u het hiermee eens of denkt u dat wij er helemaal naast zitten? Laat het ons weten en stuur een bericht!  



Burgerlid

Arie van Ruiven

De Participatiewet, een lust of een last? Week 25 2021

Op 1 januari 2015 is de participatiewet ingevoerd in Nederland. Deze wet vervangt de Wet Werk en Bijstand (WWB), de Wet sociale werkvoorziening en een groot deel van de Wajong. De gemeente – het college van burgemeester en wethouders – heeft nu de taak om deze wet uit te voeren, iets dat we ‘decentralisatie’ noemen.

Het doel van de wet is er voor te zorgen dat meer mensen aan het werk komen, ook mensen met een arbeidsbeperking. Het uitgangspunt daarbij is dat iedereen naar zijn of haar vermogen deelneemt (participeert) aan de samenleving en zoveel mogelijk zelfstandig voor zichzelf zorgt. Iedereen die kan werken maar het, kort gezegd, op de arbeidsmarkt zonder ondersteuning niet redt, valt dan onder de Participatiewet. Dit leidt tot een ander doel van de wet namelijk te zorgen dat iedereen een inkomen heeft. Ook zij die niet in staat zijn in het eigen levensonderhoud te voorzien. De wet geeft (een aanvulling op het) inkomen tot het ‘sociaal minimum’. 

Het klinkt allemaal veelbelovend maar zijn de verwachtingen tot dusver waargemaakt? Het was immers één van de “juwelen” die door het kabinet Rutte II werden afgeleverd. Er werd een ideaalmodel beloofd: iedereen de kans bieden om volwaardige in de samenleving te participeren; geen kunstmatige scheidslijnen tussen mensen met een handicap, langdurig werklozen en andere groepen met een kwetsbare arbeidsmarktpositie. We zijn nu 6 jaar verder na invoering, deze maand wordt begonnen met de evaluatie van de wet en ik moet zeggen: ik ben niet erg optimistisch over de uitkomst daarvan.

Sinds de komst van deze wet moeten langdurige werklozen en mensen met een arbeidsbeperking hun weg zien te vinden op de ‘reguliere arbeidsmarkt.’ Met het gelijktijdig sluiten van de sociale werkvoorzieningen valt voor een deel van deze groep echter een belangrijk vangnet weg. Zij die zonder hulp niet aan het werk kunnen komen zijn dan aangewezen op de gemeente om vervolgens geconfronteerd te worden met een veelheid aan (strengere) regels en verplichtingen (bijvoorbeeld m.b.t. de Wajong)  waar je als betrokkene je weg in moet weten te vinden en dat is soms erg lastig. Al dit soort regels maken de Participatiewet behoorlijk complex terwijl deze juist eenvoudiger moest worden dan de wetten die het verving, hierdoor zie je mensen er in vastlopen.

 

Nog even terug naar de essentie van de Participatiewet: en wat we in de Hoeksche Waard hoog in het vaandel hebben. Participatie betekent dat iedereen mee moet kunnen doen en dat de politiek luistert naar wat burgers en/of verenigingen belangrijk vinden. Het betekent niet dat de politiek dan ook exact doet wat haar burgers willen maar wel dat er geluisterd wordt, dat er uitgelegd en toegelicht wordt wanneer het anders gaat dan wat de burger heeft laten weten. Als raad zijn wij ervoor om het college te controleren en kaders mee te geven, bij nieuwe plannen informeren en controleren we dan ook altijd op welke wijze het participatie proces heeft plaatsgevonden. Wij van LHW zijn pas tevreden als de burgers zich gehoord en gezien voelen.

 

Onze partij Lokalen Hoeksche Waard heeft daar de afgelopen periode veel aandacht voor gehad. En zij zal hier ook de aandacht aan blijven geven. Wij zijn er voor de burgers maar ook dankzij de burgers.

Gemeenteraadslid

Arieanne Daane

oprechte aandacht voor jongeren

Week 23 2021

In 2001 op 28-jarige leeftijd overhandigde ik mijn onderzoek “Van hanggroep jongeren tot jeugdcriminaliteit” aan waarnemend burgemeester Cromstrijen. Een pleidooi voor betere en toegankelijke voorzieningen, meer begrip voor de natuurlijke ontwikkeling van jongeren en de noodzaak van een meer inclusieve samenleving in de Hoeksche Waard. 

 

Nu, 20 jaar verder, en het pleidooi is eens te meer relevant. Jongeren hebben de behoefte een eigen identiteit te ontwikkelen, en doen dat graag samen in een voor hen veilige en vertrouwde omgeving. Deze kansen zijn onvoldoende mogelijk. Dit terwijl de oplossing zo eenvoudig is: interesse, luisteren en meedoen.

 

Als gemeenschap hebben wij blijkbaar geen interesse in jongeren!  

“Jongeren zijn toch volop met hun opleiding en start van hun leven bezig? Hier wordt toch in geïnvesteerd? Is dat nodig, jongeren hebben toch de toekomst?” 

 

Het kan toch niet zo zijn dat jongeren eerst volwassen moeten worden om hen serieus te nemen? We gaan toch niet wachten hen te betrekken bij het bedenken van oplossingen voor de uitdagingen van deze tijd. Dat is geen inclusieve samenleving!

 

Een grote groep jongvolwassenen (20-35jr) heeft te maken met veel stress als gevolg van toegenomen prestatiedruk, onzekerheden over werk, onvoldoende betaalbare woonruimte, lange reistijden naar school of werk en toenemende studieschulden. Het zijn maar een paar voorbeelden van de verhalen van jongeren die ik de afgelopen jaren in het onderwijs, bij ondernemers, de jeugdzorg en bij verenigingen steeds vaker hoor. Wat mij het meeste raakt is dat deze signalen al beginnen op zeer jonge leeftijd.

 

Tijdens een nieuw onderzoek vertelden kinderen tot 12 jaar mij de afgelopen maanden dat zij snakken naar momenten van rust op school, of ontspanning door te sporten en bewegen en met kunst en cultuur bezig te willen zijn. De mentale gezondheid van kinderen en jongeren staat onder druk.

 

Kinderen hunkeren naar een ‘wereld’ waar oprechte aandacht voor hen is en naar hen geluisterd wordt. Zij hunkeren naar een leefomgeving waar mensen nieuwsgierig zijn naar hun verhaal en hen de ruimte geven zich te kunnen ontwikkelen als zelfregulerende jongeren.

 

Verhalen van jonge Hoeksche Waarders bevestigen dat wij veel meer als samenleving moeten nadenken over ‘oprechte aandacht’. Onderwijs, kinderopvang, sport-, kunst- en cultuurverenigingen, kerken, ouders, professionals en vrijwilligers in de buurt, ondernemers en overheid, allemaal betrokkenen in het leven van kinderen, jongeren en jongvolwassenen die elk hun rol vervullen.

 

Stel jezelf de vraag:”Luister ik oprecht? Of is het mijn eigen stem die doorklinkt in wat ik denk jongeren nodig hebben?” Vanuit een drang het beste voor jongeren te willen, wordt maar al te vaak vergeten hen zelf te vragen, of liever nog hen actief te betrekken bij de vormgeving van de leefomgeving van ons allemaal. 

 

Het is tijd voor wederzijds begrip tussen generaties. En dat kan alleen wanneer jongeren onderdeel zijn van de keuzes die er worden gemaakt. Dit vraagt een open en actieve houding van iedereen en in het bijzonder naar jongeren. 

 

Het is zo simpel en kan versnellen; door bij jouw uitdagingen in de buurt, of op de schaal van de regio jongeren te vragen naar hun ideeën en oplossingen. 

 

Ik zie elke dag weer de rijkheid aan oplossingen die jongeren in staat zijn te bedenken en ontwerpen. Telkens weer blijkt het probleemoplossend vermogen en de snelheid van jongeren zich aan te passen groter dan die van volwassenen. Een vaardigheid die menig volwassene is verloren als gevolg van ingeslepen patronen, een mindset dat het nou eenmaal zo is en ‘angst’ voor het onbekende.

 

Jongeren zijn zich heel bewust van de wereld om hen heen. Zij zijn uitstekend in staat netwerken te bouwen en kennis te verzamelen. De manier hoe jongeren naar de samenleving kijken verschilt aanzienlijk met de manier hoe oudere generaties de samenleving in stand houden. Geef jongeren daarom het vertrouwen en betrek hen bij alles wat de samenleving aan gaat. Laat de toekomst niet liggen!

 

Na ruim 20 jaar doe ik wederom een pleidooi te luisteren naar jongeren voor betere en toegankelijke voorzieningen, meer begrip voor de natuurlijke ontwikkeling van jongeren en de noodzaak van een meer inclusieve samenleving. Geef oprechte aandacht aan jongeren.


Burgerlid 

Erwin Niedeveld

Waarom ik mij bij een lokale partij heb aangesloten Week 21 2021

Op mijn zeventiende ben ik gestart bij een lokale partij, eerst bij  BINT in Oud-Beijerland en na de herindeling bij Lokalen Hoeksche Waard. Er zijn meerdere redenen dat ik mij hier thuis voel en waarom ik denk dat lokale partijen van essentieel belang zijn in de Nederlandse politiek. Eén van die redenen heeft te maken met de rare constructie van landelijke partijen in gemeenteraden en het feit dat ik – net als veel andere Nederlanders – met plaatsvervangende schaamte altijd maar zie wat er in Den Haag gebeurt.


Toen de indeling van de overheid in 1848 werd ontworpen door Johan Rudolph Thorbecke, werd er een soort rijtjeshuis ontwikkeld. De zolder was de nationale overheid, de eerste etage was voor de provincie en de begane grond, was voor de gemeenten. Thorbecke maakte hierdoor duidelijk dat deze etages, allemaal afzonderlijk maar in samenwerking met elkaar het land moeten besturen. De lokale partijen op de begane grond van dit huis, zijn hier ontzettend belangrijk want die landelijke partijen moeten ook geremd worden.


De gemeente heeft net zoals de provincie en de nationale overheid allemaal andere taken. De taken die de gemeente heeft, raken de inwoners van die regio in de directe omgeving. De winkeltijdenverordening, de invulling van klimaatmaatregelen, woningbouw en ga zo maar door. De nationale overheid staat vaak veel verder van ons af, waar we soms wel erg blij mee mogen zijn, gezien de gekke acties die we in Den Haag zien; politici met opruiende ideeën en uitspraken, het slachtoffer denken of meer bezig zijn met bijzaken dan het aanpakken van echte problemen. De landelijke partijen hebben echter wel ook afvaardigingen zitten in gemeenteraden en persoonlijk kan ik mij niet voorstellen dat Thorbecke de indeling van de begane grond dat de Nederlandse overheid heet, op deze manier heeft bedacht in 1848.



‘Wie betaalt, bepaalt’ Een gezegde dat we allemaal kennen en wat ook in de politiek verweven zit. De landelijke partijen in Den Haag krijgen een subsidie van de overheid, die vervolgens naar de lokale afdelingen wordt doorgesluisd. Deze landelijke afdelingen figureren als een soort grote broer waar je als jongste niet tegen op durft te staan. Want laten we wel wezen, ruimdenkenden binnen een landelijke partij wordt het absoluut niet altijd makkelijk gemaakt. Misschien mag je een keer keffen, maar uiteindelijk wordt de lijn van de landelijke partij altijd aangehouden. Het verschil met lokale partijen is dat zij geen subsidies krijgen en dus geheel onafhankelijk van een grote politieke broer de lijnen loopt en enkel en alleen door de eigen leden worden gefinancierd. 


De lokale partijen voeren politiek zonder extra financiering van het Rijk en worden enkel gefinancierd door de bijdragen van de leden van de partij en zoals ik eerder schreef, wie betaalt, bepaalt. Onze leden en onze inwoners zijn aan zet. Als u bij wilt dragen aan een mooier Hoeksche Waard en daar ook in de politiek aan bij wilt dragen, houdt onze sociale media pagina's in de gaten en neem gerust bij vragen contact met mij, of met Lokalen Hoeksche Waard!



Burgerlid Brandon Ridderhof

Fractievoorzitter Hein Verbiest

Hoeksche bereikbaarheid is in het geding Week 19 2021

De komende jaren zal er nog flink aan de wegen van en naar de Hoeksche Waard worden gewerkt. Dit zal ervoor gaan zorgen dat onze reistijd fors zal gaan toenemen,  thuiswerken of niet.

De afgelopen jaren is incidenteel gewerkt aan de Heinenoordtunnel in de weekenden. Waar je verwacht dat de verkeersdruk in de weekenden aanzienlijk minder is dan doordeweeks, was dat veelal niet het geval. De provinciale en aansluitende wegen stroomden vaak helemaal vol. Naar aanleiding van dit probleem vraag ik mij af : zijn wij wel goed genoeg voorbereid op zo’n grote renovatie?

Met het kloppende hart van Rotterdam boven ons, krijgt de A29 ook veel vrachtverkeer te verduren, de ideale route naar het zuiden is immers door de Hoeksche Waard. Vóór corona stond de A29 in de spits vaak vol met forenzen en doorgaand verkeer. Waar laten we al dat verkeer als de Heinenoordtunnel dicht is? 

Elke dag zijn er 25000 mensen die de Hoeksche Waard verlaten en 12500 mensen die de Hoeksche Waard opkomen voor werk, dat is niet niks! Daarbij is ook bekend dat er de komende jaren een hoop huizen bijkomen. Veel mensen willen wonen in onze prachtige Hoeksche Waard en blijven daarbij ook werken, studeren en recreëren in de stad. We blijven ons altijd verplaatsen, dat zit in ons bloed. Maar moet dit altijd met de auto, of zijn er ook alternatieven?

Met de fietspaden gaat het hier de laatste jaren stukken beter, bootverbindingen zijn vooral bedoeld voor recreatie en er komt een uitgebreid glasvezelnetwerk naar de Hoeksche Waard waardoor ook de technische mobiliteit een boost krijgt. Dan blijft het Openbaar Vervoer over.           

Het OV blijft een punt van aandacht. Niet alle kernen worden even frequent bereden en de bus moet over de volle snelweg waar ook de auto’s en vrachtwagens in de file staan. Hier kunnen we echt winst behalen; zo kunnen we er ten eerste voor zorgen dat de bussen volledig over de N217 gaan rijden, door het viaduct over de A29 een stukje te verbreden. Daarnaast hebben we in de gemeenteraad eerder gepleit voor het in stand houden van verschillende weggevallen buslijnen in onze gemeente en lijkt het ons belangrijk om na corona eens een stevig gesprek te voeren met de provincie, over hoe we alle kernen goed kunnen bedienen met buslijnen naar alle kernen en de omliggende steden.

Meer asfalt is niet de oplossing voor onze bereikbaarheid uitdagingen. Slimme en praktische infrastructurele aanpassingen wel. Laten we afspreken, dat niet Den haag bepaald hoe het eruit gaat zien op de Hoeksche Waard, maar wij. Daar hebben wij u voor nodig, praat en denk mee tijdens de online sessies voor ons verkiezingsprogramma!